Konfigurowanie środowiska do tworzenia aplikacji na AOSP (wersja 9.0 lub nowsza)

Zanim pobierzesz i skompilujesz najnowszą wersję gałęzi kodu źródłowego Androida (android15-qpr2-release), sprawdź, czy Twój sprzęt spełnia wymagania i czy wymagane oprogramowanie jest prawidłowo zainstalowane. Musisz też znać te terminy:

Git
Git to bezpłatny system kontroli wersji typu open source. Android używa Git do operacji lokalnych, takich jak rozgałęzianie, zatwierdzanie, porównywanie i edytowanie. Aby dowiedzieć się więcej o Git, zapoznaj się z dokumentacją Git.
Repo
Repo to zewnętrzna biblioteka Pythona dla Git, która upraszcza wykonywanie złożonych operacji w wielu repozytoriach Git. Repo nie zastępuje Git w przypadku wszystkich operacji związanych z kontrolą wersji, ale ułatwia wykonywanie złożonych operacji Git. Repozytorium używa plików manifestu do agregowania projektów Git w superprojekt Androida.
Plik manifestu
Plik manifestu to plik XML określający, gdzie w drzewie źródeł AOSP znajdują się różne projekty Git w źródłach Androida.

Wymagania sprzętowe Meet

Stacja robocza do programowania powinna spełniać te wymagania dotyczące sprzętu lub przekraczać je:

  • 64-bitowy system x86.

  • Co najmniej 400 GB wolnego miejsca na dysku do pobrania i skompilowania kodu (250 GB na pobranie + 150 GB na kompilację).

  • co najmniej 64 GB pamięci RAM; Do kompilacji Androida Google używa maszyn z 72 rdzeniami i 64 GB pamięci RAM. Przy tej konfiguracji sprzętowej pełne kompilowanie Androida zajmuje około 40 minut, a kompilowanie przyrostowe – tylko kilka minut. W przypadku pełnego kompilowania na maszynie z 6 rdzeniami i 64 GB pamięci RAM zajmuje to około 6 godzin.

Spełnianie wymagań systemu operacyjnego

Na stacji roboczej dewelopera musi być zainstalowana dowolna 64-bitowa dystrybucja systemu Linux z biblioteką GNU C Library (glibc) w wersji 2.17 lub nowszej.

Instalowanie wymaganych pakietów

Aby kompilować Androida 11 lub nowszego, musisz używać Ubuntu 18.04 lub nowszej wersji. Aby zainstalować pakiety wymagane w Ubuntu 18.04 lub nowszym, uruchom to polecenie:

sudo apt-get install git-core gnupg flex bison build-essential zip curl zlib1g-dev libc6-dev-i386 x11proto-core-dev libx11-dev lib32z1-dev libgl1-mesa-dev libxml2-utils xsltproc unzip fontconfig

Wśród instalowanych pakietów to polecenie instaluje Git, który służy do pobierania kodu źródłowego AOSP.

Instalowanie wymaganego oprogramowania

Aby korzystać z AOSP, musisz mieć zainstalowane OpenJDK, Make, Python 3 i Repo. Najnowsza gałąź Androida zawiera wstępnie skompilowane wersje OpenJDK, Make i Pythona 3, więc nie trzeba wykonywać dodatkowych czynności instalacyjnych. W następnej sekcji znajdziesz instrukcje instalacji Repo.

Instalowanie repozytorium

Aby zainstalować Repo:

  1. Pobierz informacje o bieżącym pakiecie:

    sudo apt-get update

  2. Aby zainstalować uruchamiacz Repo, uruchom to polecenie:

    sudo apt-get install repo

    Uruchamiacz repozytorium udostępnia skrypt Pythona, który inicjuje sprawdzanie i pobiera pełne narzędzie Repo.

    Jeśli się uda, przejdź do kroku 4.

  3. (Opcjonalnie) Ręcznie zainstaluj Repo, używając tej sekwencji poleceń:

    export REPO=$(mktemp /tmp/repo.XXXXXXXXX)
curl -o ${REPO} https://storage.googleapis.com/git-repo-downloads/repo
gpg --recv-keys 8BB9AD793E8E6153AF0F9A4416530D5E920F5C65
curl -s https://storage.googleapis.com/git-repo-downloads/repo.asc | gpg --verify - ${REPO} && install -m 755 ${REPO} ~/bin/repo

    Pierwsze 3 polecenia konfigurują plik tymczasowy, pobierają repozytorium do tego pliku i sprawdzają, czy podany klucz jest zgodny z wymaganym. Jeśli te polecenia zadziałają, ostatnie polecenie zainstaluje program uruchamiający Repo.

  4. Sprawdź wersję uruchamiacza repozytorium:

    repo version

    Dane wyjściowe powinny wskazywać wersję 2.4 lub nowszą, na przykład:

    repo launcher version 2.45

Ustawianie alternatywnego katalogu wyjściowego

Domyślnie dane wyjściowe każdej kompilacji są przechowywane w podkatalogu out/ odpowiadającego drzewa źródłowego. Możesz zastąpić ten katalog, eksportując zmienną środowiskową OUT_DIR. Jeśli na przykład chcesz zapisać dane wyjściowe na innym dysku, możesz wskazać OUT_DIR ten dysk:

export OUT_DIR=my_other_drive

Co dalej?