Ulepszenia zabezpieczeń

Android stale ulepsza swoje funkcje i ofertę zabezpieczeń. W menu nawigacyjnym po lewej stronie znajdziesz listy ulepszeń według wersji.

Android 14

Każda wersja Androida zawiera dziesiątki ulepszeń zabezpieczeń, które chronią użytkowników. Oto niektóre z głównych ulepszeń zabezpieczeń w Androidzie 14:

  • Wprowadzony w Androidzie 10 mechanizm HWASan (z ang. „AddressSanitizer wspomagany przez sprzęt”) to narzędzie do wykrywania błędów pamięci podobne do AddressSanitizer. Android 14 wprowadza istotne ulepszenia w HWASan. Dowiedz się, jak zapobiega to przedostawaniu się błędów do wersji Androida.HWAddressSanitizer
  • W Androidzie 14 w przypadku aplikacji, które udostępniają dane o lokalizacji osobom trzecim, okno uprawnień w czasie działania systemu zawiera teraz klikalną sekcję, w której wyróżniono praktyki dotyczące udostępniania danych przez aplikację, w tym informacje o tym, dlaczego aplikacja może udostępniać dane innym firmom.
  • W Androidzie 12 wprowadzono opcję wyłączenia obsługi 2G na poziomie modemu, która chroni użytkowników przed nieodłączalnymi zagrożeniami związanymi z nieaktualnym modelem zabezpieczeń 2G. Zdając sobie sprawę, jak ważne dla klientów korporacyjnych jest wyłączenie sieci 2G, Android 14 umożliwia korzystanie z tej funkcji zabezpieczeń w Androidzie Enterprise, wprowadzając obsługę dla administratorów IT, aby ograniczyć możliwość obniżenia jakości połączenia do sieci 2G na zarządzanych urządzeniach.
  • Dodaliśmy obsługę odrzucania niezaszyfrowanych połączeń komórkowych, aby zapewnić, że głosowy ruch komutowany i SMS-y są zawsze szyfrowane i chronione przed pasywnym przechwytywaniem w sieci. Dowiedz się więcej o programie Androida dotyczącym wzmocnienia połączeń komórkowych
  • Dodano obsługę wielu numerów IMEI
  • Od Androida 14 preferowanym trybem szyfrowania nazw plików na urządzeniach z przyspieszonymi instrukcjami kryptograficznymi jest AES-HCTR2.
  • Połączenie z siecią komórkową
  • Dodano dokumentację Centrum bezpieczeństwa na Androida.
  • Jeśli Twoja aplikacja jest kierowana na Androida 14 i korzysta z dynamicznego wczytywania kodu (DCL), wszystkie wczytywane dynamicznie pliki muszą być oznaczone jako tylko do odczytu. W przeciwnym razie system zwraca wyjątek. Zalecamy, aby aplikacje w miarę możliwości nie wczytywały kodu dynamicznie, ponieważ znacznie zwiększa to ryzyko, że aplikacja zostanie naruszona przez wstrzyknięcie kodu lub manipulację kodem.

Zapoznaj się z pełnymi informacjami o wersji AOSP oraz z listą funkcji i zmian dla deweloperów aplikacji na Androida.

Android 13

Każda wersja Androida zawiera dziesiątki ulepszeń zabezpieczeń, które chronią użytkowników. Oto niektóre z głównych ulepszeń zabezpieczeń w Androidzie 13:

  • Android 13 umożliwia obsługę prezentacji z kilkoma dokumentami. Ten nowy interfejs sesji prezentacji umożliwia aplikacji prezentowanie wielu dokumentów, co nie jest możliwe w przypadku dotychczasowego interfejsu API. Więcej informacji znajdziesz w artykule Dane uwierzytelniające tożsamość.
  • Na Androidzie 13 intencje pochodzące z aplikacji zewnętrznych są dostarczane do wyeksportowanego komponentu tylko wtedy, gdy pasują do zadeklarowanych elementów filtra intencji.
  • Open Mobile API (OMAPI) to standardowy interfejs API używany do komunikacji z elementem zabezpieczeń urządzenia. Przed Androidem 13 tylko aplikacje i moduły frameworku miały dostęp do tego interfejsu. Po przekonwertowaniu na stabilny interfejs dostawcy moduły HAL mogą też komunikować się z elementami zabezpieczeń za pomocą usługi OMAPI. Więcej informacji znajdziesz w interfejsie OMAPI Vendor Stable.
  • W Androidzie 13-QPR współdzielone identyfikatory UID zostały wycofane. Użytkownicy Androida 13 lub nowszego powinni umieścić w pliku manifestu wiersz `android:sharedUserMaxSdkVersion="32"`. Ten wpis uniemożliwia nowym użytkownikom otrzymanie wspólnego identyfikatora UID. Więcej informacji o identyfikatorach UID znajdziesz w artykule Podpisywanie aplikacji.
  • Android 13 obsługuje symetryczne algorytmy kryptograficzne Keystore, takie jak AES (Advanced Encryption Standard), HMAC (Keyed-Hash Message Authentication Code) oraz asymetryczne algorytmy kryptograficzne (w tym Elliptic Curve, RSA2048, RSA4096, Curve 25519).
  • Android 13 (poziom API 33) i nowsze wersje obsługują uprawnienia w czasie wykonywania aplikacji na potrzeby wysyłania powiadomień, które nie są objęte wyjątkami. Dzięki temu użytkownicy mogą kontrolować, które powiadomienia o uprawnieniach widzą.
  • Dodano prośbę o dostęp do wszystkich dzienników urządzenia w przypadku aplikacji, które go wymagają, dzięki czemu użytkownicy mogą zezwolić na dostęp lub go odmówić.
  • wprowadziliśmy platformę wirtualizacji Androida (AVF), która łączy różne hiperwizory w ramach jednej platformy ze sstandardyzowanymi interfejsami API. Zapewnia bezpieczne i prywatne środowisko wykonywania zadań izolowanych przez hypervisora.
  • Wprowadziliśmy schemat podpisu pliku APK w wersji 3.1. Wszystkie nowe rotacje kluczy, które używają narzędzia apksigner, domyślnie korzystają ze schematu podpisu w wersji 3.1, aby kierować rotację na Androida 13 i nowsze.

Zapoznaj się z pełnymi informacjami o wersji AOSP oraz z listą funkcji i zmian dla deweloperów aplikacji na Androida.

Android 12

Every Android release includes dozens of security enhancements to protect users. Here are some of the major security enhancements available in Android 12:

  • Android 12 introduces the BiometricManager.Strings API, which provides localized strings for apps that use BiometricPrompt for authentication. These strings are intended to be device-aware and provide more specificity about which authentication types might be used. Android 12 also includes support for under-display fingerprint sensors
  • Support added for under-display fingerprint sensors
  • Introduction of the Fingerprint Android Interface Definition Language (AIDL)
  • Support for new Face AIDL
  • Introduction of Rust as a language for platform development
  • The option for users to grant access only to their approximate location added
  • Added Privacy indicators on the status bar when an app is using the camera or microphone
  • Android's Private Compute Core (PCC)
  • Added an option to disable 2G support

Android 11

Każda wersja Androida zawiera dziesiątki ulepszeń zabezpieczeń, które chronią użytkowników. Listę najważniejszych ulepszeń zabezpieczeń dostępnych w Androidzie 11 znajdziesz w informacjach o wersji Androida.

Android 10

Każda wersja Androida zawiera dziesiątki ulepszeń zabezpieczeń, które chronią użytkowników. Android 10 zawiera kilka ulepszeń dotyczących bezpieczeństwa i prywatności. Pełną listę zmian w Androidzie 10 znajdziesz w informacjach o wersji Androida 10.

Bezpieczeństwo

BoundsSanitizer

Android 10 wdraża BoundsSanitizer (BoundSan) w Bluetooth i kodeki. BoundSan korzysta z oczyszczacza granic UBSan. Ta metoda zapobiegania jest włączona na poziomie modułu. Pomaga chronić ważne komponenty Androida i nie należy go wyłączać. BoundSan jest włączony w tych kodekach:

  • libFLAC
  • libavcdec
  • libavcenc
  • libhevcdec
  • libmpeg2
  • libopus
  • libvpx
  • libspeexresampler
  • libvorbisidec
  • libaac
  • libxaac

Pamięć tylko do wykonywania

Domyślnie sekcje kodu wykonywalnego w binarnych plikach systemowych AArch64 są oznaczone jako tylko do wykonania (nieczytelne) w celu wzmocnienia zabezpieczeń przed atakami polegającymi na ponownym wykorzystaniu kodu. Kod, który łączy dane i kod oraz celowo sprawdza te sekcje (bez wcześniejszego ponownego mapowania segmentów pamięci jako możliwych do odczytu), nie działa już prawidłowo. Aplikacje z docelowym pakietem SDK Androida 10 (poziom interfejsu API 29 lub wyższy) są dotknięte, jeśli próbują odczytać sekcje kodu w bibliotekach systemowych z obsługą tylko do wykonania (XOM) w pamięci, bez wcześniejszego oznaczenia ich jako odczytywalnych.

Rozszerzony dostęp

Agenty zaufania, czyli mechanizmy używane przez mechanizmy uwierzytelniania na poziomie trzecim, takie jak Smart Lock, mogą przedłużać blokadę tylko w Androidzie 10. Agenty zaufania nie mogą już odblokowywać zablokowanych urządzeń, ale mogą utrzymywać je w stanie odblokowanym przez maksymalnie 4 godziny.

Uwierzytelnianie twarzą

Uwierzytelnianie za pomocą twarzy pozwala użytkownikom odblokowywać urządzenie, po prostu patrząc na jego przód. Android 10 obsługuje nowy moduł uwierzytelniania twarzy, który może bezpiecznie przetwarzać klatki z kamery, zapewniając bezpieczeństwo i prywatność podczas uwierzytelniania twarzy na obsługiwanym sprzęcie. Android 10 umożliwia też łatwe wdrażanie zgodnych z wymaganiami bezpieczeństwa implementacji, które umożliwiają integrację aplikacji z transakcjami, takimi jak bankowość internetowa czy inne usługi.

Sanityzacja w przypadku przepełnienia liczb całkowitych

Android 10 włącza oczyszczanie w przypadku przepełnienia liczb całkowitych (IntSan) w kodekach programowych. Upewnij się, że wydajność odtwarzania jest akceptowalna w przypadku kodeków, które nie są obsługiwane przez sprzęt urządzenia. Funkcja IntSan jest włączona w tych kodeki:

  • libFLAC
  • libavcdec
  • libavcenc
  • libhevcdec
  • libmpeg2
  • libopus
  • libvpx
  • libspeexresampler
  • libvorbisidec

Moduły systemu

Android 10 modułuje niektóre komponenty systemu Androida i umożliwia ich aktualizowanie poza normalnym cyklem aktualizacji Androida. Przykładowe moduły:

OEMCrypto

Android 10 używa interfejsu OEMCrypto API w wersji 15.

Scudo

Scudo to dynamiczny mechanizm alokacji pamięci w trybie użytkownika, który ma zwiększoną odporność na luki związane z koszem. Zawiera ona standardowe prymity alokacji i dealokwacji w języku C, a także prymity C++.

ShadowCallStack

ShadowCallStack (SCS) to tryb instrumentacji LLVM, który chroni przed nadpisaniem adresu zwracanego (np. przez przepełnienie bufora stosu) przez zapisanie adresu zwracanego funkcji do osobnego wystąpienia ShadowCallStack w prologu funkcji niebędącej funkcją liścia i wczytanie adresu zwracanego z wystąpienia ShadowCallStack w epilogu funkcji.

WPA3 i Enhanced Open w sieci Wi-Fi

Android 10 obsługuje standardy zabezpieczeń Wi-Fi Protected Access 3 (WPA3) i Wi-Fi Enhanced Open, aby zapewnić lepszą ochronę prywatności i odporność na znane ataki.

Prywatność

Dostęp aplikacji w przypadku kierowania na Androida 9 lub starszego

Jeśli Twoja aplikacja działa na Androidzie 10 lub nowszym, ale jest kierowana na Androida 9 (poziom interfejsu API 28) lub starszego, platforma działa w ten sposób:

  • Jeśli Twoja aplikacja deklaruje element <uses-permission> dla ACCESS_FINE_LOCATION lub ACCESS_COARSE_LOCATION, system automatycznie dodaje element <uses-permission> dla ACCESS_BACKGROUND_LOCATION podczas instalacji.
  • Jeśli Twoja aplikacja wysyła żądanie ACCESS_FINE_LOCATION lub ACCESS_COARSE_LOCATION, system automatycznie dodaje do żądania ACCESS_BACKGROUND_LOCATION.

Ograniczenia dotyczące aktywności w tle

Począwszy od Androida 10 system nakłada ograniczenia dotyczące uruchamiania działań w tle. Ta zmiana zachowania pomaga ograniczyć przerwy w działaniu aplikacji i daje użytkownikowi większą kontrolę nad tym, co wyświetla się na ekranie. Jeśli aplikacja uruchamia działania bezpośrednio w wyniku interakcji z użytkownikiem, prawdopodobnie nie podlega tym ograniczeniom.
Aby dowiedzieć się więcej o zalecanej alternatywie dla uruchamiania działań w tle, zapoznaj się z przewodnikiem dotyczącym powiadamiania użytkowników o wydarzeniach związanych z czasem w aplikacji.

Metadane aparatu

Android 10 zmienia zakres informacji zwracanych domyślnie przez metodę getCameraCharacteristics(). W szczególności aplikacja musi mieć uprawnienie CAMERA, aby uzyskać dostęp do metadanych, które mogą być związane z danym urządzeniem i znajdują się w wartości zwracanej przez tę metodę.
Więcej informacji o tych zmianach znajdziesz w sekcji Pola dotyczące aparatu, które wymagają uprawnień.

Dane ze schowka

Aplikacja nie może uzyskać dostępu do danych w schowku na Androidzie 10 lub nowszym, chyba że jest domyślnym edytorem metody wprowadzania (IME) lub jest aplikacją, która ma obecnie fokus.

Lokalizacja urządzenia

Aby umożliwić użytkownikom dodatkową kontrolę nad dostępem aplikacji do informacji o lokalizacji, w Androidzie 10 wprowadzono uprawnienie ACCESS_BACKGROUND_LOCATION.
W przeciwieństwie do uprawnień ACCESS_FINE_LOCATION i ACCESS_COARSE_LOCATION uprawnienie ACCESS_BACKGROUND_LOCATION wpływa tylko na dostęp aplikacji do lokalizacji, gdy działa ona w tle. Aplikacja jest uważana za aplikację, która ma dostęp do lokalizacji w tle, chyba że spełniony jest jeden z tych warunków:

  • Aktywność należąca do aplikacji jest widoczna.
  • Aplikacja uruchamia usługę na pierwszym planie, która ma zadeklarowany typ usługi na pierwszym planie location.
    Aby zadeklarować typ usługi na pierwszym planie w aplikacji, ustaw wartość atrybutu targetSdkVersion lub compileSdkVersion na 29 lub wyższą. Dowiedz się więcej o tym, jak usługi na pierwszym planie mogą kontynuować działania rozpoczęte przez użytkownika, które wymagają dostępu do lokalizacji.

Pamięć zewnętrzna

Domyślnie aplikacje kierowane na Androida 10 i nowsze mają ograniczony dostęp do zewnętrznej pamięci masowej lub ograniczony dostęp do miejsca na dane. Takie aplikacje mogą wyświetlać te typy plików na urządzeniu z pamięcią zewnętrzną bez konieczności żądania od użytkownika uprawnień związanych z pamięcią:

Aby dowiedzieć się więcej o ograniczonym miejscu na dane oraz o tym, jak udostępniać pliki zapisane na urządzeniach zewnętrznych, uzyskiwać do nich dostęp i je modyfikować, zapoznaj się z poradnikami Zarządzanie plikami w pamięci zewnętrznej i Uzyskiwanie dostępu do plików multimedialnych i ich modyfikowanie.

losowanie adresów MAC.

Na urządzeniach z Androidem 10 lub nowszym system domyślnie przesyła losowe adresy MAC.
Jeśli Twoja aplikacja obsługuje użytkowanie na potrzeby przedsiębiorstw, platforma udostępnia interfejsy API do wykonywania kilku operacji związanych z adresami MAC:

  • Uzyskiwanie losowego adresu MAC: aplikacje właściciela urządzenia i aplikacje właściciela profilu mogą pobrać losowy adres MAC przypisany do konkretnej sieci, wywołując funkcję getRandomizedMacAddress().
  • Uzyskiwanie rzeczywistego fabrycznego adresu MAC: aplikacje właściciela urządzenia mogą pobrać rzeczywisty adres MAC sprzętu, wywołując funkcję getWifiMacAddress(). Ta metoda jest przydatna do śledzenia flot urządzeń.

Niemożliwe do zresetowania identyfikatory urządzeń

Od Androida 10 aplikacje muszą mieć uprawnienia READ_PRIVILEGED_PHONE_STATE, aby uzyskać dostęp do niezerujących się identyfikatorów urządzenia, w tym numerów IMEI i numerów seryjnych.

Jeśli Twoja aplikacja nie ma uprawnień, a i tak próbujesz uzyskać informacje o identyfikatorach, których nie można zresetować, odpowiedź platformy będzie się różnić w zależności od wersji docelowego pakietu SDK:

  • Jeśli Twoja aplikacja jest kierowana na Androida 10 lub nowszego, wystąpi błąd SecurityException.
  • Jeśli Twoja aplikacja jest kierowana na Androida 9 (poziom API 28) lub niższego, zwraca ona wartość null lub dane zastępcze, jeśli aplikacja ma uprawnienie READ_PHONE_STATE. W przeciwnym razie wystąpi błąd SecurityException.

Rozpoznawanie aktywności fizycznej

Android 10 wprowadza uprawnienie android.permission.ACTIVITY_RECOGNITION w czasie działania aplikacji, które muszą wykrywać liczbę kroków użytkownika lub klasyfikować jego aktywność fizyczną, np. chodzenie, jazdę na rowerze lub poruszanie się w pojazdach. Ma to na celu umożliwienie użytkownikom sprawdzenia, jak dane z czujników urządzenia są używane w Ustawieniach.
Niektóre biblioteki w usługach Google Play, takie jak Activity Recognition API i Google Fit API, nie dostarczają wyników, chyba że użytkownik przyznał Twojej aplikacji odpowiednie uprawnienia.
Na urządzeniu są tylko 2 wbudowane czujniki, które wymagają zadeklarowania tego uprawnienia: licznik kroków i wykrywacz kroków.
Jeśli Twoja aplikacja jest kierowana na Androida 9 (poziom interfejsu API 28) lub niższego, system automatycznie przyznaje jej uprawnienie android.permission.ACTIVITY_RECOGNITION, jeśli spełnia ona wszystkie te warunki:

  • Plik manifestu zawiera uprawnienia com.google.android.gms.permission.ACTIVITY_RECOGNITION.
  • Plik manifestu nie zawiera uprawnień android.permission.ACTIVITY_RECOGNITION.

Jeśli system-auto przyzna uprawnienia android.permission.ACTIVITY_RECOGNITION, aplikacja zachowa te uprawnienia po zaktualizowaniu jej do wersji na Androida 10. Użytkownik może jednak w każdej chwili cofnąć to uprawnienie w ustawieniach systemu.

Ograniczenia dotyczące systemu plików /proc/net

Na urządzeniach z Androidem 10 lub nowszym aplikacje nie mają dostępu do /proc/net, co obejmuje informacje o stanie sieci urządzenia. Aplikacje, które potrzebują dostępu do tych informacji, takie jak VPN, powinny używać klasy NetworkStatsManager lub ConnectivityManager.

Grupy uprawnień zostały usunięte z interfejsu

Od Androida 10 aplikacje nie mogą sprawdzać, jak uprawnienia są grupowane w interfejsie.

Usuwanie podobieństwa kontaktów

Od Androida 10 platforma nie śledzi informacji o powiązaniach kontaktów. Dlatego jeśli Twoja aplikacja wyszukuje kontakty użytkownika, wyniki nie są sortowane według częstotliwości interakcji.
W przewodniku ContactsProvider znajduje się powiadomienie z informacjami o określonych polach i metodach, które są przestarzałe na wszystkich urządzeniach od Androida 10.

Ograniczony dostęp do zawartości ekranu

Aby chronić zawartość ekranu użytkowników, Android 10 uniemożliwia niejawny dostęp do zawartości ekranu urządzenia przez zmianę zakresu uprawnień READ_FRAME_BUFFER, CAPTURE_VIDEO_OUTPUT i CAPTURE_SECURE_VIDEO_OUTPUT. Od Androida 10 te uprawnienia są dostępne tylko z dostępem do podpisu.
Aplikacje, które muszą uzyskać dostęp do treści na ekranie urządzenia, powinny używać interfejsu API MediaProjection, który wyświetla prośbę o zgodę użytkownika.

Numer seryjny urządzenia USB

Jeśli Twoja aplikacja jest przeznaczona na Androida 10 lub nowszego, nie może odczytać numeru seryjnego, dopóki użytkownik nie przyzna jej uprawnień dostępu do urządzenia USB lub akcesorium.
Aby dowiedzieć się więcej o pracy z urządzeniami USB, zapoznaj się z przewodnikiem konfigurowania hostów USB.

Wi-Fi

Aplikacje kierowane na Androida 10 lub nowszego nie mogą włączać ani wyłączać Wi-Fi. Metoda WifiManager.setWifiEnabled() zawsze zwraca false.
Jeśli chcesz, aby użytkownicy mogli włączać i wyłączać Wi-Fi, użyj panelu ustawień.

Ograniczenia dostępu bezpośredniego do skonfigurowanych sieci Wi-Fi

Aby chronić prywatność użytkowników, ręczna konfiguracja listy sieci Wi-Fi jest ograniczona do aplikacji systemowych i sterowników zasad urządzeń (DPC). Dany DPC może być właścicielem urządzenia lub właścicielem profilu.
Jeśli Twoja aplikacja jest kierowana na Androida 10 lub nowszego i nie jest aplikacją systemową ani DPC, poniższe metody nie zwracają przydatnych danych:

Android 9

Każda wersja Androida zawiera dziesiątki ulepszeń zabezpieczeń, które chronią użytkowników. Listę najważniejszych ulepszeń zabezpieczeń dostępnych w Androidzie 9 znajdziesz w informacjach o wersji Androida.

Android 8

Każda wersja Androida zawiera dziesiątki ulepszeń zabezpieczeń, które chronią użytkowników. Oto niektóre z głównych ulepszeń zabezpieczeń w Androidzie 8.0:

  • Szyfrowanie. Dodano obsługę usuwania klucza na profilu służbowym.
  • Weryfikacja podczas uruchamiania. Dodano weryfikację podczas uruchamiania (AVB) w Androidzie. Weryfikowany kod źródłowy kodu startowego obsługujący ochronę przed cofnięciem zmian w ramach funkcji dodanych do AOSP. Zalecane jest, aby program rozruchowy obsługiwał ochronę przed przywracaniem w przypadku HLOS. Zalecamy, aby bootloadery można było odblokować tylko przez użytkownika, który fizycznie wejdzie w interakcję z urządzeniem.
  • Ekran blokady. Dodano obsługę sprzętu odpornego na manipulację do weryfikacji danych logowania na ekranie blokady.
  • KeyStore. Wymagana weryfikacja klucza na wszystkich urządzeniach z Androidem 8.0 lub nowszym. Dodano obsługę weryfikacji tożsamości, aby ulepszyć rejestrację typu zero-touch.
  • Piaskownica. Bardziej ściśle odizolowane sandboxe wielu komponentów za pomocą standardowego interfejsu Project Treble między frameworkem a komponentami specyficznymi dla urządzenia. Zastosowano filtrowanie seccomp do wszystkich nieznanych aplikacji w celu zmniejszenia powierzchni ataku rdzenia. WebView działa teraz w ramach odizolowanego procesu z bardzo ograniczonym dostępem do reszty systemu.
  • Utrwalanie jądra. Wdrożone zabezpieczenia, emulacja PAN, odczyt tylko po zainicjowaniu i KASLR.
  • Zabezpieczanie przestrzeni użytkownika. Wdrożenie CFI w przypadku zbioru mediów. Nakładki aplikacji nie mogą już zasłaniać okien krytycznych dla systemu, a użytkownicy mają możliwość ich zamykania.
  • Aktualizacja systemu operacyjnego streamingu. Włączone aktualizacje na urządzeniach, na których jest mało miejsca na dysku.
  • Instalowanie nieznanych aplikacji. Użytkownicy muszą zezwolić na instalowanie aplikacji ze źródła, które nie jest własną aplikacją sklepu z aplikacjami.
  • Prywatność. Identyfikator Androida (SSAID) ma inną wartość dla każdej aplikacji i każdego użytkownika na urządzeniu. W przypadku aplikacji w przeglądarce identyfikator klienta Widevine zwraca inną wartość dla każdej nazwy pakietu aplikacji i źródła internetowego. Pole net.hostname jest teraz puste, a klient DHCP nie wysyła już nazwy hosta. Interfejs android.os.Build.SERIAL został zastąpiony interfejsem Build.SERIAL API, który jest chroniony przez uprawnienia kontrolowane przez użytkownika. Ulepszona losowość adresów MAC w niektórych chipsetach.

Android 7

Każda wersja Androida zawiera dziesiątki ulepszeń zabezpieczeń, które chronią użytkowników. Oto niektóre z głównych ulepszeń zabezpieczeń w Androidzie 7.0:

  • Szyfrowanie oparte na plikach. Szyfrowanie na poziomie pliku, zamiast szyfrowania całego obszaru pamięci jako pojedynczej jednostki, lepiej izoluje i chroni poszczególnych użytkowników i profile (np. osobiste i służbowe) na urządzeniu.
  • Direct Boot (bezpośrednie uruchamianie). Bezpośredni rozruch jest obsługiwany przez szyfrowanie plików i pozwala na uruchamianie niektórych aplikacji, takich jak budzik czy ułatwienia dostępu, gdy urządzenie jest włączone, ale nie odblokowane.
  • Weryfikacja podczas uruchamiania. Weryfikacja podczas uruchamiania jest teraz ściśle egzekwowana, aby uniemożliwić uruchamianie urządzeń z naruszeniem zabezpieczeń. Umożliwia ona również poprawianie błędów, aby zwiększać niezawodność w przypadku nieszkodliwego uszkodzenia danych.
  • SELinux. Zaktualizowana konfiguracja SELinux i zwiększone pokrycie seccomp jeszcze bardziej zabezpiecza piaskownicę aplikacji i zmniejsza powierzchnię ataku.
  • Losowy porządek wczytywania bibliotek i ulepszony mechanizm ASLR. Zwiększona losowość sprawia, że niektóre ataki polegające na ponownym użyciu kodu stają się mniej niezawodne.
  • Utrwalanie jądra. Dodano dodatkową ochronę pamięci w przypadku nowszych jąder, oznaczając fragmenty pamięci jądra jako dostępne tylko do odczytu, ograniczając dostęp jądra do adresów w przestrzeni użytkownika i jeszcze bardziej zmniejszając powierzchnię ataku.
  • Schemat podpisywania plików APK w wersji 2. Wprowadziliśmy system podpisywania całego pliku, który przyspiesza weryfikację i zwiększa gwarancje integralności.
  • Zaufany magazyn urzędu certyfikacji. Aby ułatwić aplikacjom kontrolowanie dostępu do bezpiecznego ruchu sieciowego, zaufanym urzędom certyfikacji zainstalowanym przez użytkownika i zainstalowanym za pomocą interfejsów API administratora urządzenia nie są już domyślnie ufane w przypadku aplikacji kierowanych na poziom interfejsu API 24 lub nowszy. Ponadto wszystkie nowe urządzenia z Androidem muszą być dostarczane z tym samym zaufanym magazynem urzędu certyfikacji.
  • Konfiguracja zabezpieczeń sieci. Skonfiguruj bezpieczeństwo sieci i protokół TLS za pomocą deklaratywnego pliku konfiguracji.

Android 6

Every Android release includes dozens of security enhancements to protect users. Here are some of the major security enhancements available in Android 6.0:

  • Runtime Permissions. Apps request permissions at runtime instead of being granted at App install time. Users can toggle permissions on and off for both M and pre-M apps.
  • Verified Boot. A set of cryptographic checks of system software are conducted prior to execution to ensure the phone is healthy from the bootloader all the way up to the operating system.
  • Hardware-Isolated Security. New Hardware Abstraction Layer (HAL) used by Fingerprint API, Lockscreen, Device Encryption, and Client Certificates to protect keys against kernel compromise and/or local physical attacks
  • Fingerprints. Devices can now be unlocked with just a touch. Developers can also take advantage of new APIs to use fingerprints to lock and unlock encryption keys.
  • SD Card Adoption. Removable media can be adopted to a device and expand available storage for app local data, photos, videos, etc., but still be protected by block-level encryption.
  • Clear Text Traffic. Developers can use a new StrictMode to make sure their app doesn't use cleartext.
  • System Hardening. Hardening of the system via policies enforced by SELinux. This offers better isolation between users, IOCTL filtering, reduce threat of exposed services, further tightening of SELinux domains, and extremely limited /proc access.
  • USB Access Control: Users must confirm to allow USB access to files, storage, or other functionality on the phone. Default is now charge only with access to storage requiring explicit approval from the user.

Android 5

5,0

Every Android release includes dozens of security enhancements to protect users. Here are some of the major security enhancements available in Android 5.0:

  • Encrypted by default. On devices that ship with L out-of-the-box, full disk encryption is enabled by default to improve protection of data on lost or stolen devices. Devices that update to L can be encrypted in Settings > Security .
  • Improved full disk encryption. The user password is protected against brute-force attacks using scrypt and, where available, the key is bound to the hardware keystore to prevent off-device attacks. As always, the Android screen lock secret and the device encryption key are not sent off the device or exposed to any application.
  • Android sandbox reinforced with SELinux . Android now requires SELinux in enforcing mode for all domains. SELinux is a mandatory access control (MAC) system in the Linux kernel used to augment the existing discretionary access control (DAC) security model. This new layer provides additional protection against potential security vulnerabilities.
  • Smart Lock. Android now includes trustlets that provide more flexibility for unlocking devices. For example, trustlets can allow devices to be unlocked automatically when close to another trusted device (through NFC, Bluetooth) or being used by someone with a trusted face.
  • Multi user, restricted profile, and guest modes for phones and tablets. Android now provides for multiple users on phones and includes a guest mode that can be used to provide easy temporary access to your device without granting access to your data and apps.
  • Updates to WebView without OTA. WebView can now be updated independent of the framework and without a system OTA. This allows for faster response to potential security issues in WebView.
  • Updated cryptography for HTTPS and TLS/SSL. TLSv1.2 and TLSv1.1 is now enabled, Forward Secrecy is now preferred, AES-GCM is now enabled, and weak cipher suites (MD5, 3DES, and export cipher suites) are now disabled. See https://developer.android.com/reference/javax/net/ssl/SSLSocket.html for more details.
  • non-PIE linker support removed. Android now requires all dynamically linked executables to support PIE (position-independent executables). This enhances Android's address space layout randomization (ASLR) implementation.
  • FORTIFY_SOURCE improvements. The following libc functions now implement FORTIFY_SOURCE protections: stpcpy(), stpncpy(), read(), recvfrom(), FD_CLR(), FD_SET(), and FD_ISSET(). This provides protection against memory-corruption vulnerabilities involving those functions.
  • Security Fixes. Android 5.0 also includes fixes for Android-specific vulnerabilities. Information about these vulnerabilities has been provided to Open Handset Alliance members, and fixes are available in Android Open Source Project. To improve security, some devices with earlier versions of Android may also include these fixes.

Android 4 i starsze

Każda wersja Androida zawiera dziesiątki ulepszeń zabezpieczeń, które chronią użytkowników. Oto niektóre z ulepszeń zabezpieczeń dostępnych w Androidzie 4.4:

  • Piaskownicę Androida wzmocniono za pomocą SELinux. Android używa teraz SELinux w trybie wymuszania. SELinux to system kontroli dostępu (MAC) w jądrze Linuksa, który uzupełnia istniejący model zabezpieczeń oparty na kontroli dostępu dyskrecjonalnym (DAC). Zapewnia to dodatkową ochronę przed potencjalnymi lukami w zabezpieczeniach.
  • VPN na użytkownika. Na urządzeniach wieloużytkownikowych sieci VPN są teraz stosowane osobno dla każdego użytkownika. Dzięki temu użytkownik może kierować cały ruch sieciowy przez sieć VPN, nie wpływając na innych użytkowników na urządzeniu.
  • Obsługa dostawcy ECDSA w AndroidKeyStore Android ma teraz dostawcę magazynu kluczy, który umożliwia korzystanie z algorytmów ECDSA i DSA.
  • Ostrzeżenia dotyczące monitorowania urządzenia Android wyświetla użytkownikom ostrzeżenie, jeśli do magazynu certyfikatów urządzenia dodano certyfikat, który umożliwia monitorowanie szyfrowanego ruchu w sieci.
  • FORTIFY_SOURCE. Android obsługuje teraz poziom 2 FORTIFY_SOURCE, a cały kod jest kompilowany z tymi zabezpieczeniami. FORTIFY_SOURCE został ulepszony, aby działał z clang.
  • Przypinanie certyfikatu Android 4.4 wykrywa i zapobiega używaniu fałszywych certyfikatów Google w bezpiecznej komunikacji SSL/TLS.
  • Poprawki zabezpieczeń Android 4.4 zawiera też poprawki dotyczące luk w zabezpieczeniach specyficznych dla tego systemu. Informacje o tych lukach zostały przekazane członkom Open Handset Alliance, a poprawki są dostępne w ramach Projektu Android Open Source. Aby zwiększyć bezpieczeństwo, niektóre urządzenia z wcześniejszymi wersjami Androida mogą również zawierać te poprawki.

Every Android release includes dozens of security enhancements to protect users. The following are some of the security enhancements available in Android 4.3:

  • Android sandbox reinforced with SELinux. This release strengthens the Android sandbox using the SELinux mandatory access control system (MAC) in the Linux kernel. SELinux reinforcement is invisible to users and developers, and adds robustness to the existing Android security model while maintaining compatibility with existing apps. To ensure continued compatibility this release allows the use of SELinux in a permissive mode. This mode logs any policy violations, but will not break apps or affect system behavior.
  • No setuid or setgid programs. Added support for filesystem capabilities to Android system files and removed all setuid or setgid programs. This reduces root attack surface and the likelihood of potential security vulnerabilities.
  • ADB authentication. Starting in Android 4.2.2, connections to ADB are authenticated with an RSA keypair. This prevents unauthorized use of ADB where the attacker has physical access to a device.
  • Restrict Setuid from Android Apps. The /system partition is now mounted nosuid for zygote-spawned processes, preventing Android apps from executing setuid programs. This reduces root attack surface and the likelihood of potential security vulnerabilities.
  • Capability bounding. Android zygote and ADB now use prctl(PR_CAPBSET_DROP) to drop unnecessary capabilities prior to executing apps. This prevents Android apps and apps launched from the shell from acquiring privileged capabilities.
  • AndroidKeyStore Provider. Android now has a keystore provider that allows apps to create exclusive use keys. This provides apps with an API to create or store private keys that cannot be used by other apps.
  • KeyChain isBoundKeyAlgorithm. Keychain API now provides a method (isBoundKeyType) that allows apps to confirm that system-wide keys are bound to a hardware root of trust for the device. This provides a place to create or store private keys that can't be exported off the device, even in the event of a root compromise.
  • NO_NEW_PRIVS. Android zygote now uses prctl(PR_SET_NO_NEW_PRIVS) to block addition of new privileges prior to execution app code. This prevents Android apps from performing operations that can elevate privileges through execve. (This requires Linux kernel version 3.5 or greater).
  • FORTIFY_SOURCE enhancements. Enabled FORTIFY_SOURCE on Android x86 and MIPS and fortified strchr(), strrchr(), strlen(), and umask() calls. This can detect potential memory corruption vulnerabilities or unterminated string constants.
  • Relocation protections. Enabled read only relocations (relro) for statically linked executables and removed all text relocations in Android code. This provides defense in depth against potential memory corruption vulnerabilities.
  • Improved EntropyMixer. EntropyMixer now writes entropy at shutdown or reboot, in addition to periodic mixing. This allows retention of all entropy generated while devices are powered on, and is especially useful for devices that are rebooted immediately after provisioning.
  • Security fixes. Android 4.3 also includes fixes for Android-specific vulnerabilities. Information about these vulnerabilities has been provided to Open Handset Alliance members and fixes are available in Android Open Source Project. To improve security, some devices with earlier versions of Android may also include these fixes.

Android zapewnia wielowarstwowy model zabezpieczeń opisany w artykule Omówienie zabezpieczeń w Androidzie. Każda aktualizacja Androida zawiera dziesiątki ulepszeń zabezpieczeń, które chronią użytkowników. Oto niektóre z ulepszeń zabezpieczeń wprowadzonych w Androidzie 4.2:

  • Weryfikacja aplikacji: użytkownicy mogą włączyć Weryfikację aplikacji i poprosić o przeskanowanie aplikacji przez weryfikatora przed instalacją. Weryfikacja aplikacji może ostrzec użytkownika, jeśli spróbuje zainstalować aplikację, która może być szkodliwa. Jeśli aplikacja jest szczególnie niebezpieczna, może zablokować jej instalację.
  • Więcej kontroli nad SMS-ami specjalnymi: Android wyświetla powiadomienie, jeśli aplikacja próbuje wysłać SMS-a na krótki numer, który korzysta z usług premium, które mogą powodować dodatkowe opłaty. Użytkownik może zezwolić aplikacji na wysłanie wiadomości lub ją zablokować.
  • Stały VPN: sieć VPN można skonfigurować tak, aby aplikacje nie miały dostępu do sieci, dopóki nie zostanie nawiązane połączenie VPN. Zapobiega to wysyłaniu danych przez inne sieci.
  • Przypinanie certyfikatu: podstawowe biblioteki Androida obsługują teraz przypinanie certyfikatu. W przypadku zablokowanych domen certyfikat zostanie uznany za nieprawidłowy, jeśli nie będzie należeć do zestawu oczekiwanych certyfikatów. Zabezpiecza to przed możliwym naruszeniem bezpieczeństwa urzędów certyfikacji.
  • Ulepszony wyświetlacz uprawnień Androida: uprawnienia są uporządkowane w grupy, które są łatwiejsze do zrozumienia dla użytkowników. Podczas sprawdzania uprawnień użytkownik może kliknąć uprawnienie, aby wyświetlić więcej informacji na jego temat.
  • Zabezpieczenia installd: demon installd nie działa jako użytkownik root, co zmniejsza potencjalną powierzchnię ataku dla eskalacji uprawnień root.
  • Zabezpieczenie skryptu init: skrypty init stosują teraz semantykę O_NOFOLLOW, aby zapobiegać atakom związanym z linkami symbolicznymi.
  • FORTIFY_SOURCE: Android obecnie implementuje FORTIFY_SOURCE. Jest on używany przez biblioteki systemowe i aplikacje w celu zapobiegania uszkodzeniom pamięci.
  • Domyślna konfiguracja ContentProvider: w przypadku aplikacji kierowanych na poziom interfejsu API 17 wartość export jest domyślnie ustawiona na false w przypadku każdego ContentProvider, co zmniejsza domyślną powierzchnię ataku dla aplikacji.
  • Szyfrowanie: zmodyfikowano domyślne implementacje SecureRandom i Cipher.RSA, aby używały OpenSSL. Dodano obsługę SSL Socket dla TLSv1.1 i TLSv1.2 przy użyciu OpenSSL 1.0.1
  • Poprawki zabezpieczeń: uaktualnione biblioteki open source z poprawkami bezpieczeństwa są WebKit, libpng, OpenSSL i LibXML. Android 4.2 zawiera też poprawki dotyczące luk w zabezpieczeniach w Androidzie. Informacje o tych lukach zostały przekazane członkom Open Handset Alliance, a poprawki są dostępne w ramach Projektu Android Open Source. Aby zwiększyć bezpieczeństwo, niektóre urządzenia z wersjami Androida wcześniejszymi niż 10.0 mogą również zawierać te poprawki.

Android zapewnia wielowarstwowy model zabezpieczeń opisany w artykule Omówienie zabezpieczeń w Androidzie. Każda aktualizacja Androida zawiera dziesiątki ulepszeń zabezpieczeń, które chronią użytkowników. Oto niektóre z ulepszeń zabezpieczeń wprowadzonych w Androidzie w wersjach od 1.5 do 4.1:

Android 1.5
  • ProPolice, aby zapobiec przepełnieniu bufora stosu (-fstack-protector)
  • safe_iop, aby zmniejszyć przepełnienie liczb całkowitych;
  • Rozszerzenia do OpenBSD dlmalloc zapobiegające występowaniu luk w zabezpieczeniach związanych z podwójnym zwalnianiem pamięci (double free()) oraz zapobiegające atakom polegającym na konsolidowaniu fragmentów. Ataki polegające na konsolidowaniu fragmentów są częstym sposobem wykorzystywania uszkodzeń stosu.
  • OpenBSD calloc, aby zapobiec przepełnieniu liczb całkowitych podczas alokacji pamięci
Android 2.3
  • Ochrona przed lukami w zabezpieczeniach w ciągu formatu (-Wformat-security -Werror=format-security)
  • sprzętowe zapobieganie wykonywaniu (NX) w celu zapobiegania wykonywaniu kodu w stosie i stosie zbiorczym;
  • mmap_min_addr w systemie Linux w celu ograniczenia możliwości podwyższania uprawnień przez odwołanie do wskaźnika o wartości null (dodatkowo ulepszone w Androidzie 4.1)
Android 4.0
Losowanie rozkładu przestrzeni adresowej (ASLR) w celu losowego wybierania kluczowych lokalizacji w pamięci.
Android 4.1
  • Obsługa PIE (kompilacji niezależnej od pozycji)
  • Przenoszenie tylko do odczytu / natychmiastowe wiązanie (-Wl,-z,relro -Wl,-z,now)
  • dmesg_restrict włączony (zapobiega wyciekowi adresów jądra)
  • kptr_restrict włączony (zapobiega wyciekowi adresów jądra)