رابط کاربری مقیاس‌پذیر، توانایی شما را در ایجاد پیکربندی‌های چند پنجره‌ای در سیستم عامل اندروید اتوموتیو (AAOS) افزایش می‌دهد. رابط کاربری مقیاس‌پذیر، چارچوبی را فراهم می‌کند که می‌توانید از آن برای تنظیم مکان و نحوه نمایش برنامه‌ها روی صفحه استفاده کنید. نتیجه، کنترل بیشتر بر جریان اطلاعات است.
توسعه‌دهندگان برنامه‌های سیستمی می‌توانند این عوامل را در نظر بگیرند.
کانتینرهای برنامه قابل تنظیم
پنل‌های رابط کاربری مقیاس‌پذیر به عنوان محفظه‌های قابل تنظیم برای برنامه‌ها عمل می‌کنند که امکان ایجاد طرح‌بندی‌های متنوعی را فراهم می‌کند که در آنها برنامه‌ها می‌توانند به طور همزمان روی صفحه یا در اندازه‌های مختلف ظاهر شوند.
رابط کاربری مقیاس‌پذیر از تغییر اندازه پنل در زمان اجرا پشتیبانی می‌کند. با این حال، انجام این کار تأثیر قابل توجهی بر عملکرد دارد زیرا برنامه‌ها باید محتوای خود را تنظیم کنند.
رابط کاربری مقیاس‌پذیر، مکانیزم‌هایی را برای کاهش تأثیر بصری ارائه می‌دهد. به عنوان مثال، با ارائه یک صفحه Overlay داخلی هنگام تغییر اندازه پنل‌ها، از تغییر طرح‌بندی برنامه در هر فریم جلوگیری می‌کند. این به شما بستگی دارد که تجربه برنامه خود را تعریف کنید.
حالت‌های سیستم را گزارش دهید
شما می‌توانید از رابط کاربری مقیاس‌پذیر برای فعال کردن رویدادهای سیستمی مبتنی بر پخش استفاده کنید، به این معنی که می‌توانید قوانینی را برای زمان و نحوه‌ی اجرای برنامه‌های مختلف و اینکه کدام یک از رویدادهای سیستم برای این برنامه‌های سیستمی قابل مشاهده هستند، پیکربندی کنید.
این قابلیت، انعطاف‌پذیری را به برنامه‌های سیستم شما اضافه می‌کند، زیرا آنها به رویدادهای تعریف شده در سطح سیستم واکنش نشان می‌دهند. به عنوان مثال، می‌توان یک NavigationCardActivity طوری پیکربندی کرد که زمانی که یک جلسه ناوبری فعال و برنامه نقشه روی صفحه نمایش نیستند، اجرا شود. همچنین می‌تواند برنامه‌های سیستم را قادر سازد تا تم رنگ را بر اساس سیگنال‌های متمرکز کنترل شده توسط سرعت وسیله نقلیه تغییر دهند.
توسعه‌دهندگان برنامه‌های شخص ثالث
توسعه‌دهندگان برنامه‌های شخص ثالث باید هنگام فعال کردن تنظیمات چند پنجره‌ای، این جنبه‌ها را در نظر بگیرند.
محل قرارگیری پنل برنامه: برنامه‌ها ممکن است در اندازه‌های مختلف پنل قرار گیرند که مستلزم طراحی رابط کاربری واکنش‌گرا است. این مورد برای برنامه‌هایی که در هر پیکربندی چند پنجره‌ای قرار دارند، لازم است و به دلیل رابط کاربری مقیاس‌پذیر نیست.
مدیریت تغییرات داخلی: برنامه‌ها باید تغییرات داخلی (قسمت‌هایی از صفحه که توسط عناصر رابط کاربری سیستم یا بریدگی‌های صفحه نمایش اشغال شده‌اند) را مدیریت کنند. پنل‌ها به‌روزرسانی‌هایی در مورد تغییرات داخلی خود منتشر می‌کنند که به برنامه‌ها اجازه می‌دهد تا خود را وفق دهند. این امر طبق الزامات اندروید مبنی بر اینکه برنامه‌ها باید تغییرات داخلی سیستم را مدیریت کنند، الزامی است و به دلیل رابط کاربری مقیاس‌پذیر نیست.
حالت فراگیر: برنامه‌هایی که از حالت فراگیر استفاده می‌کنند (که در آن نوارهای سیستم می‌توانند پنهان شوند و برنامه تمام صفحه را پر می‌کند) باید در نظر گرفته شوند. رابط کاربری مقیاس‌پذیر به شما امکان کنترل بر تعریف حالت فراگیر و نحوه قرارگیری هر پنل در این حالت را می‌دهد.
شما باید نحوه استفاده از حالت فراگیر را با توجه به ایمنی راننده و سایر الزامات تعیین کنید.
بر اساس الزامات اندروید، یک برنامه نمی‌تواند انتظار داشته باشد که در صورت درخواست حالت فراگیر، صفحه را پر کند. سیستم عامل چنین درخواست‌هایی را می‌پذیرد یا رد می‌کند.