این صفحه توضیح می‌دهد که Android چگونه ورودی‌های مختلفی را که از صفحه‌کلید، حسگرها و غیره دریافت می‌کند پردازش می‌کند.
هپتیک
زیرسیستم لمسی اندروید به ویژگی‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری اشاره دارد که از طریق حس لامسه به ایجاد محرک‌ها کمک می‌کند. این بخش راهنمایی و دستورالعمل های انطباق را در مورد بهترین استفاده از API های لمسی اندروید ارائه می دهد.
ورودی
زیرسیستم ورودی اندروید به طور اسمی از یک خط لوله رویداد تشکیل شده است که چندین لایه از سیستم را طی می کند. در پایین‌ترین لایه، دستگاه ورودی فیزیکی سیگنال‌هایی تولید می‌کند که تغییرات حالت را توصیف می‌کنند، مانند فشار دادن کلیدها و نقاط تماس لمسی.
API شبکه های عصبی
API شبکه های عصبی اندروید (NNAPI) عملیات محاسباتی فشرده ای را برای یادگیری ماشین اجرا می کند. این سند یک نمای کلی در مورد نحوه پیاده سازی یک درایور API شبکه های عصبی برای اندروید 9 ارائه می دهد.
لوازم جانبی و لوازم جانبی
با استفاده از مجموعه‌ای از پروتکل‌های استاندارد، می‌توانید لوازم جانبی قانع‌کننده و سایر لوازم جانبی را که قابلیت‌های اندروید را گسترش می‌دهند در طیف وسیعی از دستگاه‌های مجهز به اندروید پیاده‌سازی کنید.
حسگرها
حسگرهای اندروید به برنامه‌ها امکان دسترسی به حسگرهای فیزیکی زیرین دستگاه تلفن همراه را می‌دهند. آنها دستگاه های مجازی ارائه دهنده داده هستند که توسط sensors.h ، لایه انتزاعی سخت افزاری حسگر (HAL) تعریف شده اند.
Context Hub Runtime Environment
Context Hub Runtime Environment (CHRE) یک پلت فرم مشترک برای اجرای برنامه های سطح سیستم بر روی یک پردازنده کم مصرف با یک API ساده، استاندارد و جاسازی شده فراهم می کند. CHRE این کار را برای OEM های دستگاه آسان می کند تا پردازش را از پردازنده برنامه ها تخلیه کنند، باتری را صرفه جویی کند و زمینه های مختلف تجربه کاربر را بهبود بخشد، و دسته ای از ویژگی های همیشه روشن و آگاه از زمینه را فعال کند.