Informacje o logowaniu

Ten artykuł opisuje proces logowania, w tym standardy logów, wskazówki dotyczące poziomów klas, celów i przybliżeń wieloskładowych.

Standardy logów

Logowanie się na urządzeniu z Androidem jest skomplikowane ze względu na połączenie standardów, które są stosowane logcat łącznie. Poniżej przedstawiamy główne używane standardy:

Rysunek 1. Standardy poziomów logu.

Chociaż każdy z tych standardów ma podobną konstrukcję, różnią się szczegółowość danych. Przybliżone odpowiedniki tych standardów są następujące:

Rysunek 2. Poziomy rejestrowania danych syslog, Androida i Javy.

Wytyczne dotyczące poziomu rejestrowania

Dla każdego standardu logów istnieją wytyczne. Wybrany wpis jest zgodny z odpowiednim używanym standardem, takim jak syslog do tworzenia jądra systemu operacyjnego.

Zamówienia na poziomie logu (od najmniej do największej liczby) są przedstawione na 3 poniższych ilustracjach:

Rysunek 3. android.util.Log

Rysunek 4. java.util.Logging.Level

Rysunek 5. RFC 5424 – Sekcja 6.2.1.

Logowanie aplikacji

Logowanie selektywne jest wykonywane przez klasę TAG przez android.util.Log przy użyciu Log#isLoggable, jak poniżej:

if (Log.isLoggable("FOO_TAG", Log.VERBOSE)) {
 Log.v("FOO_TAG", "Message for logging.");
}

Logi można dostroić w czasie działania, aby zapewnić wybór odpowiedniego poziomu rejestrowania poniżej:

adb shell setprop log.tag.FOO_TAG VERBOSE

Właściwości log.tag.* są resetowane po ponownym uruchomieniu. Istnieją trwałe warianty, które również nie ulegną zmianie po ponownym uruchomieniu. Zobacz poniżej:

adb shell setprop persist.log.tag.FOO_TAG VERBOSE

Kontrole Log#isLoggable zostawiają ślady logu w kodzie aplikacji. Wartość logiczna Flagi DEBUG pomijają logi czasu przy użyciu optymalizacji kompilatora ustawionego na false, jak pokazano poniżej:

private final static boolean DEBUG = false;


…
If (DEBUG) {
 Log.v("FOO_TAG", "Extra debug logging.");
}

Logowanie można usunąć dla poszczególnych plików APK za pomocą zestawów reguł ProGuard na stronie R8 czas kompilowania. W przykładzie poniżej usunięto wszystkie elementy poniżej poziomu INFO logowanie dla android.util.Log:

# This allows proguard to strip isLoggable() blocks containing only <=INFO log
# code from release builds.
-assumenosideeffects class android.util.Log {
  static *** i(...);
  static *** d(...);
  static *** v(...);
  static *** isLoggable(...);
}
-maximumremovedandroidloglevel 4

Przydaje się to do obsługi wielu typów kompilacji aplikacji (na (np. kompilacje rozwojowe i wersje), w których bazowym kodem jest powinny być takie same, ale dozwolone poziomy logowania są inne. Bezpośrednio zasady muszą być skonfigurowane i przestrzegane w przypadku aplikacji (zwłaszcza aplikacji), aby określić wpływ typów kompilacji i oczekiwań dotyczących wersji na dziennik. dane wyjściowe.

Logowanie systemowe w środowisku wykonawczym Androida (ART)

Istnieje kilka klas dostępnych dla systemu Aplikacje i usługi:

Rysunek 6. Dostępne klasy i cele dzienników systemowych

Mimo że android.util.Log i android.util.Slog używają tego samego poziomu logowania standardem Slog jest klasa @hide, której można używać tylko na platformie. EventLog poziomy są mapowane na wpisy w event.logtags w folderze /system/etc/event-log-tags.

Logowanie natywne

Logowanie w C/C++ jest zgodne ze standardem syslog, a zasada syslog(2) odpowiada jądro Linuksa syslog, które steruje buforem printk, oraz syslog(3) odpowiadające ogólnemu rejestratorowi systemowemu. Android używa: liblog do ogólnego rejestrowania systemu.

liblog udostępnia kod dla grup logów podrzędnych przy użyciu tego makra formularz:

Na przykład RLOGD odpowiada [Radio log buffer ID] LOG [Debug Level]. Główne kody towarzyszące liblog są takie:

Rysunek 7. Kody typu liblog.

Android ma wyższe interfejsy logowania, faworyzowane w porównaniu z bezpośrednimi Wykorzystanie usługi liblog widoczne poniżej:

Rysunek 8. Biblioteki logów wyższego poziomu

Przybliżenia stosu wieloskładnikowego

Ze względu na różnice w stopniu szczegółowości i zamiarach poziomu nie można jednoznacznie dopasowania dokładnego do różnych standardów logowania. Na przykład parametr Poziomy java.util.logging.Level i android.util.Log logów błędów nie są Mecz 1:1:

Rysunek 9. Poziom błędów w standardowym logowaniu w języku Java i w Androidzie logowanie.

W takich przypadkach należy użyć indywidualnego standardu, aby określić, który poziom zastosuj.

Podczas tworzenia systemu z użyciem wielu komponentów na poziomie stosu postępuj zgodnie z Rysunek 1, który pokazuje, którego standardu należy użyć w przypadku każdego komponentu. Aby uzyskać przybliżoną przewodnika po komunikatach na różnych poziomach, rys. 2.

Prywatność i bezpieczeństwo

Nie zapisuj informacji umożliwiających identyfikację. Ten zawiera m.in.:

• Adresy e-mail
• numery telefonów;
• imiona i nazwiska,

Podobnie pewne szczegóły są uznawane za poufne, nawet jeśli nie są jednoznacznie umożliwiających identyfikację.

Na przykład informacje o strefie czasowej nie są uznawane za umożliwiające identyfikację, wskazuje przybliżoną lokalizację użytkownika.

Zasady dotyczące logów i akceptowane szczegóły muszą być traktowane jako część zabezpieczeń weryfikacji prywatności przed publikacją.

Dzienniki urządzenia

Dostęp do wszystkich dzienników urządzenia, w tym do korzystania android.permission.READ_LOGS jest ograniczony:

• Jeśli aplikacja działająca w tle poprosi o dostęp do wszystkich dzienników urządzenia, żądanie zostanie wysłane automatycznie. odmowa, chyba że aplikacja:
• Udostępnia identyfikator UID systemu.
• Wykorzystuje natywny proces systemu (UID < APP_UID).
• Używana strefa czasowa: DropBoxManager.
• Uzyskuje dostęp tylko do bufora dziennika zdarzeń.
• Używa interfejsu API EventLog.
• Wykorzystuje testy instrumentowane.
• Jeśli aplikacja na pierwszym planie z funkcją READ_LOGS prosi o dostęp do dzienników urządzenia, funkcja prosi użytkownika o zatwierdzenie lub odrzucenie prośby o dostęp.