Użycie po stronie klienta

Możesz przerobić kod skompilowany warunkowo, aby odczytywać wartości dynamicznie z interfejsu HAL. Na przykład:

#ifdef TARGET_FORCE_HWC_FOR_VIRTUAL_DISPLAYS
// some code fragment
#endif

Kod frameworka może następnie wywołać odpowiednią funkcję użyteczności zdefiniowaną w <configstore/Utils.h> w zależności od typu.

Przykład ConfigStore

Ten przykład pokazuje odczyt TARGET_FORCE_HWC_FOR_VIRTUAL_DISPLAYS zdefiniowany w interfejsie ConfigStore HAL jako forceHwcForVirtualDisplays() z typem zwracania OptionalBool:

#include <configstore/Utils.h>
using namespace android::hardware::configstore;
using namespace android::hardware::configstore::V1_0;

static bool vsyncPhaseOffsetNs = getBool<ISurfaceFlingerConfigs,
        ISurfaceFlingerConfigs::forceHwcForVirtualDisplays>(false);

Funkcja pomocnicza (getBool w przykładzie powyżej) kontaktuje usługę configstore, aby uzyskać uchwyt dla funkcji interfejsu zastępczego, a następnie pobiera wartość, wywołując uchwyt za pomocą HIDL/hwbinder.

Funkcje użytkowe

<configstore/Utils.h>(configstore/1.0/include/configstore/Utils.h) udostępnia funkcje pomocnicze dla każdego prymitywnego typu zwracanego, w tym Optional[Bool|String|Int32|UInt32|Int64|UInt64], jak wymieniono poniżej:

Typ Funkcja (parametry szablonu pominięte)
OptionalBool bool getBool(const bool defValue)
OptionalInt32 int32_t getInt32(const int32_t defValue)
OptionalUInt32 uint32_t getUInt32(const uint32_t defValue)
OptionalInt64 int64_t getInt64(const int64_t defValue)
OptionalUInt64 uint64_t getUInt64(const uint64_t defValue)
OptionalString std::string getString(const std::string &defValue)

defValue to wartość domyślna zwracana, gdy implementacja HAL nie określa wartości elementu konfiguracji. Każda funkcja przyjmuje 2 parametry szablonu:

  • I to nazwa klasy interfejsu.
  • Func to wskaźnik funkcji składowej umożliwiającej pobranie elementu konfiguracji.

Ponieważ wartość konfiguracji jest tylko do odczytu i nie zmienia się, funkcja pomocnicza przechowuje wewnętrznie wartość konfiguracji w pamięci podręcznej. Kolejne wywołania są obsługiwane wydajniej dzięki użyciu wartości z pamięci podręcznej w tej samej jednostce łączenia.

Używanie narzędzia configstore-utils

Interfejs HAL usługi ConfigStore jest zgodny w górę z aktualizacjami do nowszych wersji. Oznacza to, że gdy interfejs HAL zostanie zmieniony, a część kodu frameworku będzie używać nowo wprowadzonych elementów, nadal można będzie korzystać z usługi ConfigStore w starszej wersji w wersji /vendor.

Aby zapewnić zgodność wsteczną, upewnij się, że Twoja implementacja jest zgodna z tymi wytycznymi:

  1. Nowe produkty korzystają z wartości domyślnej, gdy tylko usługa w starszej wersji jest dostępna. Przykład: 
    service = V1_1::IConfig::getService(); // null if V1_0 is installed
value = DEFAULT_VALUE;
  if(service) {
    value = service->v1_1API(DEFAULT_VALUE);
  }
  2. Klient używa pierwszego interfejsu, który zawiera element ConfigStore. Przykład: 
    V1_1::IConfig::getService()->v1_0API(); // NOT ALLOWED

V1_0::IConfig::getService()->v1_0API(); // OK
  3. Usługę nowej wersji można pobrać dla interfejsu starej wersji. W tym przykładzie, jeśli zainstalowana wersja to v1_1, dla getService() musi być zwracana usługa v1_1: 
    V1_0::IConfig::getService()->v1_0API();

Gdy funkcje dostępu w bibliotece configstore-utils są używane do uzyskiwania dostępu do elementu ConfigStore, warunek 1 jest gwarantowany przez implementację, a warunek 2 – przez błędy kompilatora. Z tego powodu zdecydowanie zalecamy korzystanie z configstore-utils, o ile to możliwe.