W tym artykule omówiono proces rejestrowania, w tym standardy dziennika, wytyczne dotyczące poziomów, klasy, cele i przybliżenia wielopoziomowe.

Standardy dziennika

Logowanie w systemie Android jest złożone ze względu na mieszankę stosowanych standardów połączonych w logcat . Poniżej szczegółowo opisano główne stosowane standardy:

Rysunek 1: Standardy poziomu kłody.

Chociaż każdy z tych standardów ma podobną konstrukcję, różnią się one szczegółowością. Przybliżone odpowiedniki w ramach standardów są następujące:

Rysunek 2: Poziomy rejestrowania syslog , Android i Java.

Wytyczne dotyczące poziomu dziennika

Istnieją istniejące wytyczne dotyczące każdego standardu bali. Wybrany poziom dziennika jest zgodny z używanym odpowiednim standardem, np. standardem syslog do programowania jądra.

Kolejność poziomów kłód, od najmniejszego do największego, pokazano na trzech poniższych rysunkach:

Rysunek 3: android.util.Log

Rysunek 4: java.util.Logging.Level .

Rysunek 5: RFC 5424 – sekcja 6.2.1 .

Rejestrowanie aplikacji

Rejestrowanie selektywne jest wykonywane za pomocą TAG przez klasę android.util.Log przy użyciu Log#isLoggable , jak pokazano poniżej:

if (Log.isLoggable("FOO_TAG", Log.VERBOSE)) {
 Log.v("FOO_TAG", "Message for logging.");
}

Dzienniki można dostrajać w czasie wykonywania, aby zapewnić wybrany poziom rejestrowania, jak pokazano poniżej:

adb shell setprop log.tag.FOO_TAG VERBOSE

Właściwości log.tag.* są resetowane po ponownym uruchomieniu. Istnieją trwałe warianty, które pozostają również po ponownym uruchomieniu. Zobacz poniżej:

adb shell setprop persist.log.tag.FOO_TAG VERBOSE

Kontrole Log#isLoggable pozostawiają ślady dziennika w kodzie aplikacji. Wartość logiczna DEBUG oznacza pominięcie śladów dziennika przy użyciu optymalizacji kompilatora ustawionych na false , jak pokazano poniżej:

private final static boolean DEBUG = false;


…
If (DEBUG) {
 Log.v("FOO_TAG", "Extra debug logging.");
}

Rejestrowanie można usunąć dla poszczególnych plików APK za pośrednictwem zestawów reguł ProGuard w R8 w czasie kompilacji. Poniższy przykład usuwa wszystko poniżej poziomu rejestrowania INFO dla android.util.Log :

# This allows proguard to strip isLoggable() blocks containing only <=INFO log
# code from release builds.
-assumenosideeffects class android.util.Log {
  static *** i(...);
  static *** d(...);
  static *** v(...);
  static *** isLoggable(...);
}
-maximumremovedandroidloglevel 4

Jest to przydatne w przypadku obsługi wielu typów kompilacji aplikacji (na przykład kompilacji programistycznych i wersji wydawczych), gdzie oczekuje się, że kod źródłowy będzie taki sam, ale dozwolone poziomy dziennika będą różne. Aby aplikacje (zwłaszcza aplikacje systemowe) mogły decydować, w jaki sposób typy kompilacji i oczekiwania dotyczące wersji wpływają na dane wyjściowe dziennika, należy ustawić jawną politykę, której należy przestrzegać.

Rejestrowanie systemu w środowisku wykonawczym Androida (ART)

Istnieje kilka dostępnych klas, które są dostępne dla aplikacji i usług systemowych:

Rysunek 6: Dostępne klasy i cele dzienników systemowych.

Chociaż android.util.Log i android.util.Slog korzystają z tych samych standardów poziomu logów, Slog jest klasą @hide , z której można korzystać tylko na platformie. Poziomy EventLog są mapowane na wpisy w pliku event.logtags w katalogu /system/etc/event-log-tags .

Rejestrowanie natywne

Logowanie w C/C++ odbywa się zgodnie ze standardem syslog z syslog (2) odpowiadającym syslog jądra Linuksa, który kontroluje bufor printk , i syslog (3) odpowiadającym ogólnemu rejestratorowi systemowemu. Android używa biblioteki liblog do ogólnego rejestrowania systemu.

liblog zapewnia opakowania dla grup podlogów przy użyciu następującej formy makra:

RLOGD odpowiada na przykład [Radio log buffer ID] LOG [Debug Level] . Główne opakowania liblog są następujące:

Rysunek 7: opakowania bibliotek liblog .

Android ma interfejsy wyższego poziomu do rejestrowania, które są preferowane w stosunku do bezpośredniego korzystania liblog , jak pokazano poniżej:

Rysunek 8: Biblioteki dzienników wyższego poziomu.

Aproksymacje wielopoziomowe

Ze względu na różnice w szczegółowości i zamierzeniu poziomu nie ma jasnego ani dokładnego dopasowania różnych standardów rejestrowania. Na przykład poziomy java.util.logging.Level i android.util.Log dla dzienników błędów nie są zgodne w stosunku 1:1:

Rysunek 9: Poziom błędu w standardowym rejestrowaniu w języku Java w porównaniu z rejestrowaniem w systemie Android.

W takich przypadkach należy skorzystać z indywidualnego standardu, aby określić, który poziom zastosować.

Podczas opracowywania systemu z wieloma komponentami na poziomie stosu postępuj zgodnie z rysunkiem 1, aby określić, który standard zastosować dla każdego komponentu. Aby zapoznać się z przybliżonym przewodnikiem po komunikatach na poziomie, postępuj zgodnie z rysunkiem 2.

Bezpieczeństwo i prywatność

Nie rejestruj informacji umożliwiających identyfikację użytkownika (PII). Obejmuje to takie szczegóły, jak:

• Adresy e-mail
• Numer telefonu
• Nazwy

Podobnie niektóre dane są uważane za wrażliwe, nawet jeśli nie pozwalają na identyfikację osoby.

Na przykład, mimo że informacje o strefie czasowej nie są uznawane za dane osobowe, wskazują przybliżoną lokalizację użytkownika.

Zasady dotyczące dzienników i akceptowalne szczegóły muszą zostać uwzględnione w ramach przeglądu bezpieczeństwa i prywatności przed publikacją.

Dzienniki urządzenia

Dostęp do wszystkich logów urządzenia, w tym za pomocą android.permission.READ_LOGS , jest ograniczony:

• Jeśli aplikacja działająca w tle zażąda dostępu do wszystkich dzienników urządzenia, żądanie zostanie automatycznie odrzucone, chyba że aplikacja:
• udostępnia systemowy identyfikator UID.
• wykorzystuje natywny proces systemowy ( UID < APP_UID ).
• używa DropBoxManager .
• uzyskuje dostęp tylko do bufora dziennika zdarzeń.
• korzysta z interfejsu API EventLog .
• wykorzystuje testy instrumentalne.
• Jeśli aplikacja na pierwszym planie z READ_LOGS zażąda dostępu do dzienników urządzenia, system poprosi użytkownika o zatwierdzenie lub odrzucenie żądania dostępu.