Język definicji interfejsu Androida (AIDL) to narzędzie, które pozwala użytkownikom abstrahować od IPC. Biorąc pod uwagę interfejs (określony w pliku .aidl ), różne systemy kompilacji używają pliku binarnego aidl do konstruowania powiązań C++ lub Java, dzięki czemu ten interfejs może być używany w różnych procesach, niezależnie od środowiska wykonawczego lub bitowości.
AIDL może być używany między dowolnym procesem w systemie Android: między komponentami platformy lub między aplikacjami. Jednak nigdy nie jest używany jako interfejs API dla aplikacji. AIDL może być używany na przykład do implementacji interfejsu API SDK na platformie, ale powierzchnia interfejsu API SDK nigdy nie zawiera bezpośrednio interfejsów API AIDL. Aby uzyskać dokumentację dotyczącą bezpośredniego używania AIDL między aplikacjami, zapoznaj się z odpowiednią dokumentacją dla programistów Androida . Gdy AIDL jest używany między składnikami platformy, które są aktualizowane osobno, takimi jak APEX (od systemu Android 10) lub warstwy HAL (od systemu Android 11), należy użyć systemu kontroli wersji znanego jako stabilny AIDL .
Przykład
Oto przykładowy interfejs AIDL:
package my.package;
import my.package.Baz; // defined elsewhere
interface IFoo {
void doFoo(Baz baz);
}
Proces serwera rejestruje interfejs i obsługuje do niego wywołania, a proces klienta wykonuje wywołania tych interfejsów. W wielu przypadkach proces działa zarówno jako klient, jak i serwer, ponieważ może odwoływać się do wielu interfejsów. Aby uzyskać więcej informacji na temat języka AIDL, zobacz Język AIDL . Aby uzyskać więcej informacji na temat różnych środowisk wykonawczych dostępnych do korzystania z tych interfejsów, zobacz Backendy AIDL . Te deklaracje typu są dokładnie takie same jak deklaracje klasy w danym języku, ale działają między procesami.
Jak to działa
AIDL używa sterownika jądra bindera do wykonywania wywołań. Podczas wykonywania wywołania identyfikator metody i wszystkie obiekty są pakowane do bufora i kopiowane do zdalnego procesu, w którym wątek wiążący czeka na odczyt danych. Gdy wątek spinacza otrzyma dane dla transakcji, wyszukuje natywny obiekt pośredniczący w procesie lokalnym, a ta klasa rozpakowuje dane i wykonuje wywołanie obiektu interfejsu lokalnego. Ten lokalny obiekt interfejsu jest obiektem, który tworzy i rejestruje proces serwera. Gdy wywołania są wykonywane w tym samym procesie i tym samym zapleczu, nie istnieją żadne obiekty proxy, a zatem wywołania są bezpośrednie, bez pakowania lub rozpakowywania.
Interakcja z usługami na urządzeniu
Android zawiera kilka poleceń umożliwiających interakcję z usługami na urządzeniu. Próbować:
adb shell dumpsys --help # listing and dumping services
adb shell service --help # sending commands to services for testing