Użycie po stronie klienta

Możesz refaktoryzować kod skompilowany warunkowo, aby dynamicznie odczytywać wartości z interfejsu HAL. Na przykład:

#ifdef TARGET_FORCE_HWC_FOR_VIRTUAL_DISPLAYS
// some code fragment
#endif

Kod platformy może następnie w zależności od typu wywoływać odpowiednią funkcję narzędziową zdefiniowaną w <configstore/Utils.h>.

Przykład magazynu konfiguracji

Ten przykład pokazuje odczyt TARGET_FORCE_HWC_FOR_VIRTUAL_DISPLAYS zdefiniowany w HAL ConfigStore jako forceHwcForVirtualDisplays() z zwracanym typem OptionalBool:

#include <configstore/Utils.h>
using namespace android::hardware::configstore;
using namespace android::hardware::configstore::V1_0;

static bool vsyncPhaseOffsetNs = getBool<ISurfaceFlingerConfigs,
        ISurfaceFlingerConfigs::forceHwcForVirtualDisplays>(false);

Funkcja narzędziowa (getBool w przykładzie powyżej) kontaktuje się z usługą configstore, aby pobrać nick serwera proxy funkcji interfejsu, a następnie pobiera wartość, wywołując uchwyt za pomocą HIDL/hwbinder.

Funkcje użytkowe

<configstore/Utils.h>(configstore/1.0/include/configstore/Utils.h) zawiera funkcje narzędziowe dla każdego podstawowego typu zwrotu, w tym Optional[Bool|String|Int32|UInt32|Int64|UInt64], jak podano poniżej:

Typ Funkcja (pominięte parametry szablonu)
OptionalBool bool getBool(const bool defValue)
OptionalInt32 int32_t getInt32(const int32_t defValue)
OptionalUInt32 uint32_t getUInt32(const uint32_t defValue)
OptionalInt64 int64_t getInt64(const int64_t defValue)
OptionalUInt64 uint64_t getUInt64(const uint64_t defValue)
OptionalString std::string getString(const std::string &defValue)

defValue to wartość domyślna zwracana, gdy implementacja HAL nie określa wartości elementu konfiguracji. Każda funkcja przyjmuje 2 parametry szablonu:

  • I to nazwa klasy interfejsu.
  • Func to wskaźnik funkcji składowej umożliwiającej pobranie elementu konfiguracji.

Wartość konfiguracji jest tylko do odczytu i nie zmienia się, więc funkcja narzędzia zapisuje ją w pamięci podręcznej. Kolejne wywołania są obsługiwane skuteczniej z użyciem wartości z pamięci podręcznej w tej samej jednostce połączenia.

Używanie polecenia configstore-utils

Interfejs ConfigStore HAL jest zaprojektowany tak, aby był zgodny z uaktualnionymi wersjami podrzędnymi. Oznacza to, że po wprowadzeniu zmian w HAL i wprowadzeniu nowych elementów przez pewien kod platformy nadal może być używana usługa ConfigStore ze starszą wersją podrzędną w języku /vendor.

Aby zapewnić zgodność w przyszłości, upewnij się, że implementacja jest zgodna z tymi wytycznymi:

  1. Nowe elementy będą używać wartości domyślnej, jeśli dostępna jest tylko usługa w starej wersji. Przykład: 
    service = V1_1::IConfig::getService(); // null if V1_0 is installed
value = DEFAULT_VALUE;
  if(service) {
    value = service->v1_1API(DEFAULT_VALUE);
  }
  2. Klient używa pierwszego interfejsu zawierającego element ConfigStore. Przykład: 
    V1_1::IConfig::getService()->v1_0API(); // NOT ALLOWED

V1_0::IConfig::getService()->v1_0API(); // OK
  3. Usługę nowej wersji można pobrać dla interfejsu starej wersji. W tym przykładzie, jeśli zainstalowana wersja to v1_1, dla getService() musi być zwracana usługa v1_1: 
    V1_0::IConfig::getService()->v1_0API();

Jeśli do uzyskania dostępu do elementu ConfigStore używane są funkcje dostępu z biblioteki configstore-utils, implementacja jest gwarantowana nr 1, a druga przez błędy kompilatora. Z tego względu zdecydowanie zalecamy używanie właściwości configstore-utils tam, gdzie jest to możliwe.